#26 Calum

Zakochałam się w nie właściwym człowieku. Nie potrafiłam wybrać między dobrem, a złem. Nie mogłam podjąć decyzji samodzielnie. Straciłam można powiedzieć wszystkich przyjaciół. Może poza jedną osobą, która cytuję "Nigdy Cię nie zostawię samej na pastwę tego niesprawiedliwego świata". Wierzyłam jego słowom, może nie zawsze pokazywał, że tak jest, ale wierzyłam i  wierzę nadal.
- Miranda, proszę wyjdź z tego pokoju - zajęczał Calum pod moimi drzwiami
- Nie! Nigdy z niego nie wyjdę! - odkrzyknęłam
- Powinnaś coś zjeść - powiedział ze spokojem w głosie
- Daj mi spokój, błagam - odpowiedziałam słabym głosem, zawsze dziwiłam się jak te anorektyczki mogą żyć bez jedzenia, a ja powoli staję się jedną z nich
- Mira, nie możesz tak robić, wiem, że jest Ci smutno przez tego dupka, ale nie zadręczaj się tak nim
- Prosiłam Cię o coś - upomniałam się zaczynał mnie już irytować
- Jak chcesz - odpowiedział usłyszałam jak podnosi się z podłogi i schodzi po schodach. Ja również  wstałam z podłogi i stanęłam przed lustrem. Zobaczyłam strasznie rozczochraną dziewczynę z podkrążonymi oczami od płaczu i nie powiem nieźle ode mnie jechało. Nawet nie wiem, jak bardzo bym chciała nie wpuściłabym tu bruneta za żadne skarby, jeśli miałby mnie taką zobaczyć.
-  Today, I'm gonna write a sad song
Gonna make it really long
So that everyone can see
That I'm very unhappy - usłyszałam śpiew Cal'a grającego na gitarze pod moimi drzwiami od sypialni. Dobrze wiedział, że kocham tą piosenkę i zawsze jej słucham kiedy jest mi smutno, ale zamknęłam się tu bez telefonu i laptopa więc nie mogłabym jej w żaden sposób odtworzyć.
- I wish I wasn't always wrong
I wish it wasn't always my fault
The finger that you're pointing
Has knocked me on my knees
And all you need to know is - przyłączyłam się do śpiewania, kiedy nagle usłyszałam dźwięk przekręcongeo kluczyka w drzwiach, że też nie pomyślałam, aby włożyć klucz od drugiej strony. Drzwi otworzyły się i zobaczyłam w nich Caluma z gitarą w rękach. Podszedł do mnie odkładąjąc przedmiot i patrząc na mnie oczami pełnymi troski.
- Miri, skarbie nie możesz tak robić - powiedział spokojnie przytulając mnie
- Błagam Cię, zostaw mnie - odpowiedziałam wyrywając się z uścisku
- Świat to nie jest instytucja do spełniania życzeń, księżniczko - wyszeptał z uśmiechem przytulając mnie jeszcze mocniej
- Calll- przeciągnęłam
- Tak skarbie? - zapytał szeptem
- Przepraszam - odszeptałam
- Już dobrze, księżniczko - odpowiedział po czym mnie przytulił i złączył nasze usta w pocałunku.

******

Cześć Dupencje! ❤
Strasznie długi czas mnie tu nie było za, co strasznie przepraszam i mam nadzieję, że mi wybaczycie, bo powracam do Was z Cal'em xD Zapraszam wszystkich do komentowania!
A tu drugi blog tej pindy, co jest współautorką tego bloga, na którym właśnie jesteście:
http://my-little-world3.blogspot.com/?m=0
Włazić i komentować! xD
(są tam jej nagie fotki :3)

Pozwoliłam sobie na cytat z "Gwiazd Naszych Wina" John'a Green'a, oraz na użycie tutaj słow piosenki Christiny Perri - Sad Song :)